Bir Ünite RÖNESANS!
gün batımı, yaslandı üzerime
vaktidir, dedim yüreğimi silkeledim. kurumuş köşelerinden tozu dağıldı içime. titrek ışıklar yanarken pencerede sahipsiz bir boşluk saplandı bedenime derken, camsı bir siyah kuruldu göğüme parçalarımı topladı, bıraktı ellerime. şimdi, bir gölgenin izdüşümü içim doğumunu kutluyorum, yeniden dirilişin ! |