SEBEB-İ SEADET'ime...
Bir genç vardı ruhu ihtiyar
Bir genç vardı hayalleriyle bahtiyar Bilmiyordu hiçbir şey bilmiyordu Eğer bilseydi oynarmıydı hiç kumar? Bir abi vardı ruhu terbiyeli Bir abi vardı üstelik edepli Biliyordu ki herşey sebepli... Bu gence yardım gerekli ! Lakin;gencin gözü hançer ucu! Abi’ninki keskin neşter! Ne olacaktı yolun sonu Cerrahla konuşmak yürek ister ! Genç yürümeye başladı yolda İhtiyarlığını attı bir anda Sohbetleri başladı bu iki zatın Cerrahda ilaç vardı hastası zaten ona yakın... Aylardan haziran günlerden cuma* Gün doğmadan evvel iklim-i ruma* Abi dedi ki gel istanbul’a Genci çağırdı feyz yuvasına... BERKTAŞ döktü mavi gözyaşlarını beyaz kağıda... Allahü Teala bu abi’den razı ola... |