Yıllardır beklerim nerelerdesin
Hayallerim düşe döndü gelsene
Sevmedim kimseyi bunu bilesin
Sensiz yürek taşa döndü gelsene

İçin için ben hep seni özlerim
Hiç gülmedi sen gideli yüzlerim
İçime sığmayan, sevda sözlerim
Duyuyorsan dışa döndü gelsene

Düşüne düşüne aklım karıştı
Duygularım mantıgımla yarıştı
Küsülü kalmadı herkes barıştı
Gönüller hep hoşa döndü gelsene

Dolusu almadı boşu dolmadı
Mutluluk kapımı birgün çalmadı
Düzenim bozuldu tadım kalmadı
Su katılmış aşa döndü gelsene

Bu nasıl sevdadır aklım ermiyor
En sevdiğim insan hatır sormuyor
Dünyayı verseler gözüm görmüyor
Yorgun gözler şaşa döndü gelsene

Senelerdir hep içim de tutmuştum
Mutluluğu ben o zaman tatmıştım
İlk zamanlar onur, gurur yapmıştım
Onlar bile tuşa döndü gelsene

Sanki şu dünyada yapa yalnızım
Mecnuna dönmüşüm elimde sazım
Ne baharım belli, ne benim yazım
Ağustosum kışa döndü gelsene

Hasretimi bulutlara yükledim
Rüyalarda geldim seni yokladım
Dört mevsime ben bir daha ekledim
Mevsimlerim beşe döndü gelsene

Hatırası vardır geçmişin dünün
Kaydını tutmuştum inan her günün
Bu yana döner mi, bilmem ki yönün
Umutlarım kuşa döndü gelsene

Kul Hızır’ım vuslat, belki rüyamda
Günlerim geçiyor, hüzün de gamda
Bir tek sensin benim gönül dünyamda
Sevdalarım başa döndü gelsene
Sana sevdam başa döndü gelsene
Gelsene gelsene

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)