Kurtulurum Hayatın Meşakkat Örtüsünden
Sen uzak sana olan özlemlerim daha uzak.
Yüzde dost kalpte düşman olanlar kuruyorlar yolumuza ha bire tuzak. Sevdanın ateşten gömleğini giyer giymez, Kalmadı aşkın yollarında sevda heybelerimde erzak. Nur cemalini görmezsem yaşama umudum felç olur. Muhammedi güllerimin goncaları daha açmadan solar kurur. Sana sırılsıklam meftun olan bu gönlüm, Mecnun misali her yerde seni fellik fellik arar bulur. Sözlerin bittiği yerde başlar benim aşkım. Mahirce ilmek ilmek dokunur sevda gergefinde nakşım. Bir anlık firakında, Celalli ve haşin olur herkese bakışım. Dillerin söyleyemediğini meşhur bir şair gibi yazar kesik uçlu kalemim. O yârin tatlı bir bakışıyla biter keder ve elemim. Kalan ömür miadım hazana uğrar, Nazlı yârin ince bellerine sarılmazsa nasırlı ellerim. Sen yaşadıkça geçmem namertlerin köprüsünden. Aşkınla bilendim bilenebildiğim kadar hayat törpüsünden. Gamzeli yanaklarından dökülen bir gülüşünle, Kurtulurum belki bir anda hayatın meşakkat örtüsünden. 13-18/ Kasım/ 2015 |