Dostlar,
Hoca Nasreddin, Mevlâ’nın selamını gönderdi size. Kafası çok bozukmuş halkımız ve dinadamlarında ötürü.
Vakti dar olduğundan gelemiyor. Bizim gerekeni yazıp, onlara ders vermemizi istiyor.
Haberiniz olsun. Yoksa; büyük ihtimal bize, ahrette şafaat etmeyecekmiş …Benden demesi…


İnsan, insan..!

Kendisinde eksikleri zor görür
Başkasına kusur takarmış insan
Ocağında değer bulmazken kömür
Elde altın, diye bakarmış insan

Zerrece haberi yokken özünden
Okur bildiğini, şaşmaz sözünden
Koskoca yorganı hırsı yüzünden
Bir pire uğruna yakarmış insan

Haksız iken haklı çıkar kendince
Kalkıp gerekliyi yapmaz yerince
Dışında neler var, görmeden önce
Burnunu deliğe sokarmış insan

Kederli değer biç, varlıklı dersin
El gitmez ki cebe, fakire versin
Ufacık bir alkış almayagörsün
Bir bak ki göklere çıkarmış insan

Sormaz keyifliyken kula hatırı
Şükreyleyip demez, vardır beteri
Lâkin; bir diş ağrısından ötürü
Kıvranıp yerelere çökermiş insan

Kederli/Almanya, 06.12.2009
………………………………………………………………………………
Yaaa! Böyle işte..! (06.01.2010)

Hâk’ka sığın; hurâfe, kabul etmez asla din.
Ne bez bağla tekkeye, ne ruh çağır, ne de cin.
Bir kusur....yandın! Örnek: Gider abdestin gümbürrr;
Ha def-i hâcet ettin, ha da sessiz yellendin!
……………………………………………………..…………………………
Mümkün değil! (24.12.2009)

Çok mundar yediğinden, bulaştırıp sakala;
Tâze etin târifi, mümkün değil çakala!
………………………………………………………………………………..
Çözüm mü, çözülüm mü? (28.12.2009)

Bir yarımız vurguncu, bir yarımız beleşçi,
Yâni; azıttık, çözüm; her yurttaşa bir bekçi…!
Denetlenecekleri, seçtim koydum kenara;
Bu da ne! Ortalıkta, kalmadı tek denetçi!
………………………………………………………………………………..
Hilesi, milesi yok! (13.12.2009)

Dünya, yalan olsa da; şunda arama hile:
Son konak, kabristandır, saraydan gelsen bile!
………………………………………………………………………………..
NasreddinCe Kederli
-Hocam!
Adâlet istiyor halkımız.
Haberiniz var mı?
-Hiç sorma be evlâdım?
-Neden Hocam?
-Bizim köyün kızıydı o….
Başımıza iş açtı.
-Nasıl yâni Hocam?
-Kaçırıldı, gitti; çağırdık gelmedi.
Hâlen; nikâhsız yaşamakta!
-Alın, getirin Hocam?
-Ah, o puşt dostu bıraksa..!
.................................................................