KENDİMİ ARIYORUMYıllardır arıyorum kendimi,yıllardır... bazen şehrin loş sokaklarında, bazen patikalarda, bazen kendi içimde. Yoksun ey kendim,kayıplardasın. Varmış gibi geliyorsun bana ama sanırım çok uzaklardasın. Tenim bir maske biliyorum özüm ise kayıp ülkelerin meçhul sokaklarında gezer. Bir yudum içtiğim çaya ortak edemedim seni. Neşelendim yoktun, hüzünlendim yoktun. Yokluğun mahzenin de beni kederlere soktun. Biliyorum benden bir parçasın ha özümsün,ha canımsın yalan söylüyorsam yüreğim yansın. Bak kaç hazan mevsimi geçti yine yaprakları döküldü cevizlerin, hurmaların,dutların kırılmaz mı acep vuslata engel olan kalbimin zarlarında saklı onulmaz putlarım. Ömür gri bulutlar gibi belirsiz ya beyaza döner ya siyaha gel ey kendim, gel ey benden olan,ben olan. yokluğunda hüzündür sadece kalbime dolan. ben benden çok uzağım biliyorum ben kendime tuzağım. o yüzden artık aramayı bıraktım anladım ki kendime fersah fersah ıraktım. Anla ey kendim ; bir tenim var bir de içimde ki sen varsın. tenim hastalığa,yokluğa mübteladır sen benim varlık sebebimsin yokluğun ise bana müntehadır. Münteha : son,akibet,bitiş. Talip KAZGI 18 Kasım 2015 Çrş / KONYA Saat : 18:15 |