NE BİLEYİM BEN BÖLEYİM
bazen duvarlar üstüne yürür insanların
her çalan telefon umuddur ama nafile beklersin ,beklersin ama ne senin beklediğinin farkındadır nede beklentilerinin çaresizsindir ve birden bir dost ararsın göğsünde ağlayabileceğin şöyle bir düşünürsün ben nezaman bunalsam bir dost ararım kendime ne zaman ağlıycak olsam kedeerlensem çözüm bulamazsam ve arkadaşımada ulaşamazsam tek dostum yine acılarım olur yine onlar dinler derdimi yine onlar ağlar benimle onlarla yas tutarım ve anlarım ki ben daima yaslıyım unutmak zordur sevenler için kabullenmekse İMKANSIZ ne bileyim ben böleyim |