NELER İSTEMEYİZ BİZ

Sabah kalktım ayağa,
Dua ettim Allah’a.
Çok ver, çok ver, çok dedim,
Az da öbür kullara.

Neler istemeyiz biz,
Herşeyi de yaparız.
Hiç bir sınır bilmeyiz,
Hep benim benim, deriz.

Az çalışır çok yeriz,
Kızdık mı hep söveriz.
Olmadı ha, döveriz.
Durmasını bilmeyiz.

Bineklere bineriz,
Hamileyi görmeyiz,
Yerleşiriz koltuğa,
İhtiyarlar da kimmiş,

Bulduk mu yerde para,
Koyuveririz cebe.
Atarız çöpü yere,
Başkaları görse de.

Hep de eksik tartarız,
Tuttuk mu koparırız.
En güzelini yeriz,
Sanki öbürü keriz.

Konuşur, az okuruz.
Kağıdı çöp sanırız,
Biraz yazmak yerine,
Sobalarda yakarız.

Bilim de neyin nesi,
Sanki ekmek dilimi.
Biraz uçtan anlarız,
Gerisini atarız.

Renkleri pek severiz:
Hepsi aynı renktendir.
Nedense rengimizi,
En üstünü sanırız.

Velhasıl biz böyleyiz.
Dediklerim birazı.
Gerisini siz yazın,
Elimden bu kadarı.

18.11,2015

MEHMET SEMERCİO