KURULSA UZAYAN MAHKEMESoğudu havalar son ayları yılın , Ben hep sana sadık vurgunum. Tek nefes aldığım yerdir , Sonbahar yapraklarının Eşsiz güzellikteki süslediği o kır. Şimdi bir bardak sıcacık çay olsa karşımda, Birde gülümseyen hayalin. Yağmurda ıslanmış köhne sandalyelerde , Otursak karşılıklı Tüm sorularımı kaçamaksız cevaplasa Suçlayıcı bakışlarla, baskıyla değil ! Cesurca . Hayatın bu kadarcık bile insafı olsa, Yürekte izini bırakmadan Akıp bitmeden umutlarım Güneşime perdesini çekmeden. Kurulsa artık şu uzayan mahkeme, Hakkımı müdafaam tekrar verilse elime, Uslanmış dilime yeminler verilse, Hırçın deremiz artık sularını çekse Kurulan engeller bir bir yıkılsa Karanlık gecem aydınlansa , Diliyorum. Nuran KARACA18:33 15.11.2015 |
Gerçekler karşısında insan çaresiz kalıyor. Bu gün bir kitap okudum. Oktay AKBAL'ın, '' Suçumuz İnsan Olmak '' isimli kitabıydı. Mutlaka okumanı tavsiye ederim. Bu güne kadar nasıl da okumamışım, kendime çok kızdım.
Her roman, dünyaya açılan penceredir. İnsanın ufkunu, düşüncesini geliştiriyor.
Suçumuz İnsan Olmak,,, işte o içimizde yaşattığımız sevgileri, hayalleri, gerçekleşmesi imkansız vuslatları anlatan, biz insanların içinde bulunduğu çaresizlikleri anlatan nefis bir kitap.