Kalbimin Göz Nuru'ydu
O Allah’ın ödülü kalbimin göz nuruydu
Cennet ırmağı kadar berraktı dupduruydu Başka denize akıp gitmese ne olurdu Kurbanlık bir koyundan kan gibi akıp gitti O beni ağlatacak Dünya’da son kişiydi Gönlüme gökten inen beyaz kuğu kuşuydu Benzeri bulunmayan kalbimin ruh eşiydi Ruhumdan kanatlanıp can gibi uçup gitti O endama bakmazdı O kalbime aşıktı Ruhu aşkla besleyen altın saplı kaşıktı Herkes gibi değildi sıradışı varlıktı Bilmediğim bir şehre yel oldu esip gitti İmgelerle süslenir şiirle beslenirdik İnancımız aşkaydı kalp kalbe yaslanırdık Yalnız ikimiz duyar yürekten seslenirdik Sihrimizi bozdular aşkımız küsüp gitti TURAN ERGÜN 04.11.2015 |