HOCAMIN YOKLUĞU...
Kalbim karanlık beynim bir o kadar bulanık...
Toplanacak gücüm yok odam darmadağınık...
Belki kasımın hüzünlü soğuğundan...
Belkide HOCA’mın yokluğundan...
Her acı bir anda başladı,sanki kabus!
Şimşekler hararetli çaktı,bu defa herkes suspus
Talebe kaldı bu odada mahpus...
Aklında deli sorular beyni kurcalamakta.
Suallerin cevabı ancak HOCA’da..:
Nerden düştüm bu mektebe?
Ve ne ara kaldım mektepte?
Ne ara başladı imtihanlar?
Ne ara açıklandı sonuçlar?
Ne ara Hoca’yla aram bozuldu?
Ne ara araya buzlar koyuldu?
Bu suallerin cevabı bir SEBEB’te
Lakin sebep yok ki silüetde...
Ortalık kalbimden karanlık..:
Hocam gelsinde varsın olmasın aydınlık!!!
BERKTAŞ’ın ilham kaynağı kilitli gönlüydü.
Belki gurbetin havasından
Belki zatın varlığından...
Gönlünün anahtarı HOCA’mın muhabbeti...
HOCA kitledi gönlü gitti...
BERKTAŞ’a verdi ağır müebbeti!
Bu şiir de bunun SEBEBI.
Demekki hakettik esareti...
Belki kasımın hüzünlü soğuğundan.
Belkide talebenin can sıkan varlığından..