Vurdular...
Dostlarım oldu benim zift kattılar aşıma
Ve vardı düşmanlarım çıkmadılar yoluma Beni bir ayaz vakti saldılar karanlığa Yaş bilmeyen gözümden katranlar akıttılar. Konuşması gereken insanlar sustu bir bir. Gündüz vakti sokaklar neden bu kadar zifir. Şimdi yalanla doğru deli gibi sevişir. Beni gülüşlerimden seher vakti vurdular. Söyleyin analara doğmasın yavruları Hayallere uymadı hayatın yaşattığı Sahte peygamberlere satılan dünyalığı İşkenceyle süsleyip kalbime zamkladılar. Ey çiğ sütü emipte kanla beslenen insan Ne olurdu bir sabah öldürmeden uyansan Şimdi bin tövbe etsen bağışlamaz yaratan Sen türedikçe soldu baharında mazlumlar. |
Kalemin susmasın
_________________________Saygılar selamlar