sadece külümüz kaldı
kalmadı kalbimizde sevgiye yer
bıkmıştık, yorulmuştuk,üzülmüştük belki yitik, perişan, güçsüz bir haldeydik yanmıştık geriye sadece külümüz kaldı o da rüzgarla savrulup gitti karanlık kapladı her yanımızı gökyüzü maviyi aradı kayboldu, yoruldu, savruldu aradığı kalbindeydi yani en uzakta yanarken yüreği aradı ama yanmıştı geride sadece külleri kaldı o da rüzgarla dağıldı gitti buğdayları arar olduk yeşil yeşil elmalı dalında biz hasat mevsimini ararken kayboldu başak biz yozlaşırken tükendi ekin ve biz yabancılaşırken çürüdü dalında elma araba ile dolaşırken geçti tarih yitip gitti anılar yanmıştık geride sadece külümüz kaldı o da rüzgarda dağılıp gitti |