İSMİNİ ANDIĞIMDA, DERİN BİR ACI BAŞLAR...
Gönlümü yakıp, yıkan bu hicran ateşini,
Söndürmeye yetmiyor gözümden akan yaşlar. Yıllardır arıyorum, bırakamam peşini, İsmini andığımda, derin bir acı başlar… Nasıl bir sevda ki bu yıllar yılı bitmedi, Gözlerimden hayali bir an olsun gitmedi. Yalnızlık çeken ruhum sade onu istedi; İsmini andığımda, derin bir acı başlar… Kadere küsülmüyor, elden bir şey gelmiyor, Ben onu ne çok sevdim, o neden hiç bilmiyor? Onsuz kalan hayatta yüzüm artık gülmüyor, İsmini andığımda, derin bir acı başlar… 12.11.2015 ERMAN ULUSOY/ KIRKLARELİ |