Demenizi Sevdim
Gözlerinizden ezberledim merhameti,
Bağlamışım gönlüme sizin sevginizi. Ciğer bu ,yanar da ayrı düşer mi sanki, Ben sizin,”baba gel öpeyim” demenizi sevdim. Her gece , örterim üstünüzü, kar yağar diye, “Haydi iyi uykular “deyip gülerken birbirinize. Bir o tarafa, birde bu tarafa çevir diye, Gecenin yarısında, ”baba gel “demenizi sevdim. Koşarak gelemezsiniz ki benim yanıma, Tutamadım elinizi, ellerim hep koynuma Duanızdı ; “güç ver Allahım bize ve babama”, “Kaldır baba kollarını “ demenizi sevdim. Hani açardımya kollarımı…Kocaman ,iki yana, “Tamam baba yeter,dur geliyorum “derdiniz ya. Koşarak sarılmak için atılırken kucağıma, “Baba sarılayım boynuna” demenizi sevdim. Allah bilir ya, gideceksiniz ikinizde, “ Baba sabret,cennet yakındır “demenizi sevdim. Giderken gözlerime öylece bakıpta, “Baba cennet nasıl bi yer” demenizi sevdim. Engelli oğullarım Sefa ve Süha’ya Abdulah Gülderen |
Kalemin susmasın
_________________________Saygılar selamlar