ANNEseccaden boş duruyor anne çorba içtiğin kaşığı yıkamadım albümleri açtım,siyah beyaz gözü yaşlı kucağındaydım. yatağını kaldırmadım anne yastığında ak bir tele rastladım aldım cüzdanıma koydum sabahlara dek ağladım ağladım. hani her gece yoklardın ya beni üstüm açık mı diye; anne; ’’etme!’’ derdim,çocuk-muyum? bu gece çok kötüyüm çok üşüyorum anne... ersin çetin yılmaz |