Elvedâya-vedâ?(sevda)
Elvedâ derken son kez rüyâlardan uyandım
Silinmeyen izlerin bende yakılı kaldı Daldım parlak yüzüne mehtâp doğuyor sandım Hüzün dolu gözlerim sende takılı kaldı An gibi geçti zaman çattı ayrılık vakti Tutunca ellerinden kor bir kıvılcım çaktı Sarardı vuslat bağı sîneme hazan çöktü Yaşanmamış arzûlar sende ekili kaldı İnanılmaz bir üzgü yürüdü benzimize Acılı bir burukluk köz saldı içimize Öksüz çocuklar gibi baktık birbirimize Aşk dolu dertli rûhum sende bakılı kaldı Zor dayanır yüreğim hicrân dolu sevdâya Vedâ eder miyiz biz acep bu elvedâya? Söz vermiştim sevmeye ömrümce doya doya Teselli olmaz gönlüm sende çakılı kaldı Nemlendi gizli gizli bende iki göz akı Islandı yavaş yavaş gerdanındaki takı Bırakmak istemedim sarıldım sıkı sıkı Titredi hazin kalbim sende sokulu kaldı Doyulmaz bir buluşma şimdi demek ki bitti Boyun büktü çiçekler körpe dallar yas tuttu Turnalar gözüyaşlı saf olup eşlik etti Bitmeyen düşlerimin sende şekili kaldı Harâp oldu karardı sanki yıkıldı semâ Tüm dünyam alt-üst oldu hasret karıştı gama Kırk kez dönüp bakarak sonunda gittim amma Bu dertli Kederli’nin sende akılı kaldı Kederli©Almanya, 03.07.2009 |