Hakkı ödenmez bu yüreğin
Omuzlarına yüklediğin bu vebalin
Almış olduğun ahı kimseye veremezsin
Bu hissiyatın ahirette affı yok bilesin


Yarım bırakıldım susuz kaldım
Uçsuz bucaksız kaldım düştüm yıkıldım
Çaresiz kaldım sesimi duyuramadım
Kelimeler teferruatsız kaldı sustum! Konuşamadım.

Gırtlağıma düğümlendi kelimeler
İçtiğim su genzimi yakar geçer
Titreyerek kalem tutuyorum çırpınışlarım görünmüyor
Benim artık son anlarım canım çıkıyor artık yeter!

Yeter diyor bir ses;

Yoluna bak unut artık unut diyor
Yürek bu sen ne desen de söz dinlemiyor
Hayat devam ediyor kimi sensiz kimi bensiz
Ama bir kırık kalbin ahı ve vebali var yanaklarında
Gözyaşım ise hediyedir gözlerine
Sana bu son duamdır bütün yüreğimle
Mutluluk Yağmurunda Şemsiyesiz Kalasın...


10/11/2015
İsmail AYDIN