İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BİR KİBRİT ÇÖPÜNÜN HİKAYESİ
Elvan Begik
0,0 / 0 kişi ·1 beğenme · 0 yorum · 1159 okunma
 BİR KİBRİT ÇÖPÜNÜN HİKAYESİ
Geceleri pencereme rüzgar değerdi
Sen gelirdin aklıma Ne çok sevmişim güneşi,yıldızları Öyle ya şimdilerde güneşsiz gündüz,yıldızsız geceyim. Kayıp nedir bilmem hayalinle yaşarım Göz görmez,ışık söner ve çıt çıkmaz benim dünyamda Sen elimi tutarsın ve hayalimde hayal kurarım Aklını kaybeden ben,beni kaybeden sen olacaksın. Bir döngünün içindeyim ya kendimi buldum ya da kaybettim Ne çıkar ki bundan kolumdaki saat bile durmuş bu gece Seyre dursun dünya,bütün kalemler hikayemi yazsın ’’Bir Kibrit Çöpünün Hikayesi’’ Ne güneşin suçu var ne de yıldızların Tasviri yapan ben,yaptıran sensin Ne kalemin suçu var ne de kağıdın Kalemi tutup yazan ben,yazdıran sensin. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BİR KİBRİT ÇÖPÜNÜN HİKAYESİ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 9.11.2015 17:47:23
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1159
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.