Usandım
İşte girift ömrün en son durağı
Bir türlü dinmiyor bu gönül dağı Beni benden alır Yörük bozlağı Hüzzamdan hicazdan rasttan usandım Nerde adalete güç veren eller Etrafı kaplamış dimağı keller Yatıra türbeye bağlanmış tüller Cismi maktul ruhu büstten usandım Cüzdan boynu bükük tamtakır kiler Derdini anlatsan defterden siler Hem kuyunu kazar hem yüze güler Özü düşman sözü dosttan usandım Fakirlik suç olsun emir buyursan Hakiri gedayı tutsan kayırsan Hani ya imkânın düşkün doyursan Etkisiz yetkisiz posttan usandım Anlık menfaatle hop kalkıp yatan Üç kuruşluk mala ruhunu satan Edebi vakarı kaldırıp atan Üstüne yavşayan asttan usandım Asıllar biberlik vekiller tuzluk Asumana varmış rüşvet yolsuzluk Görmüyor ahali ne lens ne gözlük Ulusal gelire kasttan usandım Birleşmiş milletler sivil örgütler Tepkisiz tavırsız sarkıt dikitler Coğrafyamı sarmış kudurmuş itler Terörist yamyama höstten usandım Kahroldun Ozan Hadim bunları derken Her gün zehir içip ağular yerken Noel kutlamaya başlandı erken Zil takıp gerdan kıran mestten usandım |