HASRET ÇEKMEKHASRET ÇEKMEK Hasret çekmek çok ağır hasreti çeken bilir Bilmeyene gizemdir gurbet eli bilmeden, Hasrete çöken acı belki insafa gelir Umu yüklü katarlar son durağa gelmeden. İlk başı var yolların sonunu bilemeyiz Gizemi çözemezsek hayatta gülemeyiz Doğru adım atmazsak hiç birşey göremeyiz Sonu karanlık yutar menziline ermeden. İlk günler mutluluğun şarkısını söyledik Sevgi saygı topladın beraberce peyledik Martılar gibi gökte gönlümüzü eyledik Fütursuzca yaşadık önümüzü görmeden. Ben şiirler yazarken sen şarkılar söyledin Ben şarkı bestelerken hüzünleri derledin Hüzzam’da Raks’a geçip notalarla tınladın Günler çok çabuk geçti mutluluğu dermeden. Gözlerimiz kapalı dolaşırdık etrafta Yürekteki güzellik bulunmaz ki sarrafta Mihenk taşı kalbimiz altın bizim tarafta Vuslata hasret çöktü doyasıya gülmeden. İSMAİLOĞLU hasret vuslatına çağrıldı Kadere boyun eğdik yollarımız ayrıldı Gönül bağı çözüldu ellerimden sıyrıldı Elimden uçup gitti canı cana sarmadan. ---- 11.12.1960 - İslahiye. İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul. Kaynak: 3. Şiir Defteri – İsmailoğlu Mustafa YILMAZ. ............................................................... |