BİR UZUN VEDA ...
Tartacak terazi varmıdır bilmem ,
Bir hicran-ı aşkın kor acısını... Deryalara döksem bulanır gider, Gönülün vuslatsız bin sancısını... Ömür nöbet nöbet durakta biter, Ne yolcuyu tanır ,ne hancısını... Ademle dünyaya geldi bu insan , Şeytanla yaşadı yalancısını... Hırsı dirhem dirhem derya boyladı , Gönül kafesinin talancısının... Bir musalla taşı; başında isim, Söyler falancanın ,filancasını... Sanırlar ki ömür kıyamete denk; Bilmez kainatın plancısını.... Eşekler ağlar dünya bir semer, Bulamazlar usta palancısını... Gözler ufka bakar kıpkızıl hüzün, Yaşarlar vedanın en acısını.... Bilirler gidenler dönmezler geri, Duyarlar gönülde kor sancısını... Muas DOĞRUER (Teslimi) 25 mart 2015. |
Haz veren şiirin vazgeçilmez güzelliği ortaya çıkmış.
Beğendim…
....................................... Saygı ve Selamlar...