NEYLEYİM
Benim Yusuf yüreklim, muhabbet-i ilacım
Yokluğun reva mıdır sensizliği neyleyim Her ne derdin var ise anlatıver baş tacım Derman olamıyorsam ben bizliği neyleyim Güzel sözlerin için bahardan yazdan geçtim Ben ki bir davetinle rah-ı rasttan vazgeçtim Gözlerinin uğruna mey-perestliği seçtim Aşkı haykırmak varken bu gizliği neyleyim Hem beni arayıp sor hem de sabrı bil dersin Sabır ağır bir yüktür sükut içer ar yersin Gönül hanem haraptır nasıl huzura ersin Ev sahibi değilsem ben mizliği neyleyim beyazmelek Rah-ı rast= doğru yol Miz=misafir |
SÖYLEDİKLERİMİ DUYMAYAN,
YARİ NEYLEYİM...
GÖZLERİNİ GÖREYİM,DEMİYORUM.
KÖR OLMUŞ! GÖZLERDEKİ,
YEŞİLİ NEYLEYİM...
KALBİN SIZLAMADIMI DEMİYORUM.
VİCDANIN ZERRESİ,OLMAYAN,
Bİ-ÇARE GÖNLÜNÜ,NEYLEYİM...
BAK! ARTIK SEVİYORMUSUN?DEMİYORUM.
PUL OLMUŞ SEVGİNİN,
KÜLÜNÜ NEYLEYİM...
BANA GEL DEMİYORUM.
GİDECEĞİNİ,BİLDİĞİM İÇİN!
ELİNSİN NEYLEYİM...Adını görünce şiirinizin benim ilk şiirimi hatrıladım,çok güzel dizelerdi,yüreğinize,kaleminize sağlı,saygılar.