Kalın bir yalnızlık sonrası
Yakışıklı bir mutluluk hıçkırılmaz elbet
Yürümekte olası bir alışkanlık değildir
Ölçüp biçmek hesap etmek hakkı elinden alınmış gibi
Boşvermek tıynetli fikirler oluşur zihinde
Boşver ölümden öte ne var ki denilir

Hatta diğer elimizi tutmak bile aklımıza gelmez
Yalnızlık kalınlaştıkça dünü yarına eklemek
İklimi incelmiştir çünkü
İyiliğe köprü olacak malihüllelerin canı azalmış
Kanın süstüğü gömüyede batamaz olmuştur hayaller
Gereği yok sayılır
Gereksizlik genişlik bulur
Yokluk her yalnızlığın yegane haklılığıdır

Hal,hazır bir nimet olsada
Yalnızlık yenilmezliğini isbatlamış
Umut Arafın katında
Kime gitmeyeceğini bilmiştir sanki
Bu işten İşkillenmek de kitabi değildir
Her yalnızlık harfleri olmayan sesleri olmayan
Tek başınalık içerir çünkü...