Bunu Şiir Mi Sandın
Bunu şiir mi sandın sevdiğim
Bu benim özlemim hayat hikayem Sol yanımın isyanı çığlıdır Bunu şiir mi sandın sevdiğim İsyanımı okudun gün be gün Söylemek isteyip de söyleyemediklerimi Sensiz sabahların nasıl zindan olduğunu Bunu şiir mi sandın sevdiğim Hayır hayır bu ben değilim Ağlayan sızlayan gölgelere saklanan Hayatını anlatan yanan kahrolan Bunu şiir mi sandın sevgilim Kedere düştüm kelime kelime yazdım Seni yüreğime kazdım onu da yazdım Gece sızdım onu da yazdım kalem kalem Bunu şiir mi sandın sevdiğim Sabahın ilk ışığını yazdım satır satır Dinlediğim türküleri yazdım Okuduklarımı duyduklarımı Bunu şiir mi sandın sevdiğim Söz deme neçe söz unutuldu akıl aralığında Onları da yazıyorum saati saatine Seni sevdiğimi de anlatıyorum anlamaya bilirsin Bu şiir değil şiir olamaz çünkü bu benim hayat hikayem Bu benim isyanım Sızım Ben şiir yazmıyorum sevdiğim Bunu şiir sanıp asma duvarına Her okuduğunda kan ağlarsın Bu şiir değil sevdiğim Bu isyanım kaderim Alın yazım |
Kedere düştüm kelime kelime yazdım
Seni yüreğime kazdım onu da yazdım
Gece sızdım onu da yazdım kalem kalem
Bunu şiir mi sandın sevdiğim
..
Şiirin yürek, yüreğin şiir olmuş yazıya dökülmüş. Sevgiliye arzuhal olmuş. Yürekteki sevgi ve özlem karşısında
şiir yetersiz, şiir aciz kalmış. Diyorsun ki: "Bunu şiir mi sandın sevdiğim" Doğru şiir değil koskocaman bir alevli yürek. Yüreğine sağlık şairim...