Anarşist Bir İsyan Kaplıyor Akşamları
bu şehre karanlıktan önce çörekleniyor hasretin
ne yapsam da bir türlü çıkmak bilmiyor o bal rengi gözlerin hayalimden dışarı faydası olur diye kalemi elime alıyorum bazı bazı kahreden kelimeler diziyorum ardı sıra bulaşıyor cümlelerime bir kahır, bin küfür oflarıma katıyorum adına yüklediğim ahları sonra dilim nedamet getiriyor kendimden af diliyorum kendimden bin özür ama yine de içimde asayişi sağlamak bir türlü mümkün olmuyor sen yokken anarşist bir isyan kaplıyor akşamları... Bülent Güler |