SUÇ LEYLA'NIN İMİŞ...
SUÇ LEYLA’NIN İMİŞ
Duyan duydu: Leyla bir ay nârıymış. Dünyaya nam salan yüzün feriymiş. Peşi sıra gezen onun eriymiş, Bu gezmemin suçu Leyla’nın imiş, Yürek yaram çok da kalem yazıyor, Hepten kış yaşarım bahar yazı yâr. Tabipse çaresiz, yaram azıyor, Bu azmanın suçu Leyla’nın imiş, Kimi on yıl yaşar kimisi elli. Kimi doğuştan kör, kimiyse ballı. Bana çölde kader çizilmiş belli, Bu çizmenin suçu Leyla’nın imiş, Tabip çoktan görmüş umutsuz kulu, Leyla’yı çağırsa, bilmez ki yolu. Yollar zaten bozuk, engebe dolu, Bu bozmanın suçu Leyla’nın imiş. 03.11.2015 MEHMET SEMERCİO |
Elde ne gelir, şiirin iyilklerini yazmaktan başka...
Şiir çok hoş…
Şiir iyiliğin anasıdır…
............................................... Saygı ve selamlar..