0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
507
Okunma
Yalnızlık ormanından denize doğru inen,
yaşamak dalgalarının bile
yumuşatamadığı falez...benim.
Hırçınlığım dünyaya hıncım kendime.
Öfke sellerine kapılıp da bazen,
çırpınarak boğulan... benim.
Benim sular çekilince sahile vuran ceset.
Ben her yeni gün kendimden yeniden dirilirim.
Yeni ölümlere varmak için,
gün batımını bekleyen benim.
Ben Adonis’im…
Bülent Güler
5.0
100% (1)
