DÜŞÜN KENDİNE GELBize biçilen ömrün Yaşanmıyor ne bir eksiği ne bir fazlası Hoyratça harcıyoruz her gün Takvimden düşerken yapraklar birbir Sorgulamıyoruz hiç kendimizi Dünya bir oyun sahnesidir Bizler oyuncu Geldik gidiyoruz Kulislerle geçiyor ömrümüz Yalan ve riya had safhada Karışmış helaller harama Kendimizi görüyoruz dev aynasında Yolun yarısını çoktan aldık Bu tatlı rüyadan uyanacağız Tünelin ucunda ki ışık göründüğünde Kimseler olmayacak yanımızda Götüreceğimiz tek şey işlediğimiz ameldir Beden soğumaya başladığında ayaklardan Çıkacak nefesin hıçkırıklarla boğazından Kimseden helallik dilemeye olmayacak Ne halin ne mecalin Çenen bağlanıp gözlerin kapatılacak Sarılacaksın beyaz kefenine Haber verilecek tüm sevenlerine Kazılacak derince çukurun Atılacak üzerine var olduğun toprağın Uzaklaşacak o çok sevdiklerinin ayak sesleri Hoca verdiğinde talkımı Her iki sorgu meleği dikilecek başına Soracakları ilk şey Rabbin kim Eğer yaşarken kıldıysan namazını Yaşadıysan islamı Sırattan geçeceksin korkusuzca Açılacaktır sana cennet kapıları ... Refik 01 . 11 . 2015 İstanbul |
Enfes bir şiire imza atmışsın, tebrik ediyorum.. Selamlarımla..