Islak Pencere
Adı ben de bir melek her şiirin içinde
Hiç kurmam dizeleri hep gerçeği alırım Bütün yaşadıklarım kalemimin ucunda Büyü derse büyürüm dur derse ufalarım Her gece basışın da yazmaya çalışırım Heybemde ki azığı dostlarla bölüşürüm Yukardan bakıldı mı bazen hüzün sanılır Oysa çok huzurluyum gülen çocuk yüzümle Yazan eğer isterse okuyanlar yanılır Koruk karıştırılır asmada ki üzümle Göz yaşıyla barışır yağmurların çisesi Duygularla yarışır şairin titrek sesi Gül yüzlü bir sevdam var gözünün içi güler Kara bulutlar çökse hava ne güzelmiş der Gökten üç elma düşse birini bana diler Her lokmayı paylaşır kendisi ufağı yer Bülbül şakımaları evimden eksik olmaz Bahçemdeki çiçekler dört mevsim açar solmaz Ay’la senli benliyiz aramızdan su sızmaz Mehtapta dolaşmalar can katar gecemize Güneşi bilirsiniz yıldızları kim yazmaz Göçmen kuşlar konuktur konarlar hecemize Islak penceremize denizden dalga vurur Yüreğin ışığıyla güneş doğmadan kurur Kelebekler arkadaş karınca yoldaşımız Türküler otağ kurup dilimizden dökülür Martılarla birlikte yenen simit aşımız Mutlaka resm edilir fotoğrafı çekilir Aşk yaşayan şairde dert de kalmaz elemde Bundan büyük mutluluk var mı ki şu alemde Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN |
Kalemin susmasın
___________________________ Selamlar