OğulBir zamanlar kartal iken kuş oldum Yaş kemale erdi artık boş oldum Zevk eğlence bitti sanki taş oldum Hayatın son demi fenaymış oğul Evin odaları sanki bir zindan Hayal çok, haber yok bayırdan kırdan Hiç eser kalmadı sohbetten sırdan Hayatın son demi yamanmış oğul Can çeker diz tutmaz sokak yabancı Gitsen kabul etmez ne han, ne hancı Kadın erkek olduk kardeş ve bacı Hayatın son demi boş imiş oğul Şikayetler arttı beden paslandı Yürek bocaladı beyin hırslandı Çoğu zaman yorgan döşek ıslandı Hayatın son demi yaş imiş oğul Çatal, kaşık ele ağır geliyor Çaresizlik her an bağır deliyor Kulak iflas etmiş sağır deniyor Hayatın son demi betermiş oğul Gözler solmuş görüneni görmüyor El titriyor yırtığını örmüyor Can istiyor ecel öte koymuyor Hayatın son demi kahırmış oğul Stres, sinir çocuklara eziyet Sıhhat bozuk çok dağınık vaziyet Düşündükçe ağlatıyor bu illet Hayatın son demi zehirmiş oğul Hayal eder geçmişime bakarım Bir pireye yorgan döşek yakarım Anlıyorum çocuklaştım sakarım Hayatın son demi hüsranmış oğul Dişler bitmiş içe düşmüş yanağım Dil dönmüyor kelam etmiyor ağzım Sıcak soğuk hep yanıyor boğazım Hayatın son demi zülüm muş oğul Ten sarardı kan damardan çekildi Deva diye ne şuruplar içildi Yolun sonu rampalardan geçildi Hayatın son demi hazanmış oğul Dalga bitti su duruldu, don geldi Can bedenden ayrıldığı an geldi Kalp titriyor anlıyorum son geldi Hayatın son demi vedaymış oğul Murat der aleme helallık verin Elem, acı, keder, derdim çok derin Anlaşıldı artık toprak son yerim Hayatın son demi ölümmüş oğul. Murat Demir |