Göğsümde Bir Çiçek AçtıGöğsümde bir çiçek açtı anladım ki çok nazenin Ellerini koy yüreğine sevdiğim o çiçek sensin... Ihlamuru ve bir de ıtırı severim bilirsin Al benimle onları da yüreğine Eskiden yalnız onlar vardı şimdi sen de şiirlere esinsin Tir tir titrerdi şiirlerim o zamanlar Birlikte üşürdük kış geceleri Ve ne zaman mutluluğu yazmaya kalksam hep yarım kalırdı dizeler Silmiştim sabah kahvaltılarını öğlen yemeklerini sigaramın dumanıyla Onca köpük boş yere akar giderdi denizde Bu adada bir yığın esriklik yaşadım şişelerde Uyuştururdum beynimi Gün ışığını avucuma aldığımda Yirmi dördü birden sessizliğe hazırlanırdı saatlerin Yağmurlu günleri hiç sevmezdim Gözyaşını hatırlatırdı bana Bazen bir ölüm sevinci dolardı içime Sinsice gülümserdim Yarına olmayayım diye Maviler hiç bu kadar yakın olmadı bana Gök gibi deniz gibi değdin şu canıma Tertemiz gözyaşlarındasın Adı mutluluk olan Penceremden hiçliğe bakardım kış akşamları Damarlarımda dolaşan kan Şikayetçiydi ruhumdan Dakikalar yüz yıl sürerken yine de akıp gittiler mahzunca Geceler benim için ağlayan yıldızlarla dolu Hiç kopmayan bir zincirle Korkulara gebeydi Gözlerim seninle gördü dünyanın bembeyazlığını Adını sabah alacalarına ezberlettim Ne güzel bir gün diyorum Gün doğarken daha Öylesine güzel ve tatlısın ki... Şu dünyaya ya konarsın Ya da kalkar uçarsın erkenden Ben hep uçmayı istemiştim Bir dağ kelebeği gibi kısacık ömrüm olsun isterdim Çok yaşa ey umut diyemedim hiç bir zaman Şimdi çok yaşa ey umut dediğim zamandayım Şükürler olsun ki iyi ki yanındayım Bu aşk Alabildiğine güneş Alabildiğine yıldız Alabildiğine bahtiyarım bahtiyarız Yemyeşil kırlarda Masmavi denizlerde Fırtına da yağmurda Bu sevda ki sardı içimi.. Ayaklar altına aldığım hayat Şimdi mesut ve dingin Ve sonbahar yağmurlarına rağmen: Göğsümde bir çiçek açtı anladım ki çok nazenin Bu gün yaşıyorsam sevdiğim senin eserin 21 Ekim 2015 Saat 22.00 Güzelçamlı/Kuşadası Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN |