Aşkın Eritti
Şu karlı dağların, soğuk karını
Kara bağrımdaki, Aşkın Eritti Hep senle düşündüm, inan yarını Felek yollarıma, sensiz Yürüttü * İçimden gitmiyor, ince bir sızım Özüm neyse benim, ayrıdır sözüm Doğuştan yazılan, belkide yazım Kader bir güzeli, bulup Yar etti * Seni hiç kimseye, soramıyorum Eve barka artık, giremiyorum Senden başkasını, göremiyorum Sana olan sevdam, beni Kör etti * Mutluluk atına, hiç binemedim Nedense hissimi, ben yenemedim Hasretin zor geldi, dayanamadım Yoklugun sinemi, bana Dar etti * Aynı dursa bana, olan hevesin Kulağımda daha, büyülü sesin Sevdası başkadır, seven herkesin Kader bizim, sevmemizi, Zor etti * İçimde bir yangı, inceden ince Yüzüm gülüyordu, seni görünce Kederli gamlıyım, ben yeterince Felek sol yanımı, yaktı Har etti * Sevda dümeninin, çarkı gibiyim Gündüzle gecenin, farkı gibiyim Yanık çalan hoyrat, Türkü gibiyim Nameleri, şu gönlüme, Fer etti * Böyle bir sevdanın, tadı bir başka Her şeyi yolunda, gitseydi keşke Gönlümde yer yoktu, sevdaya aşka Mevlam yok olanı, birden Var etti * Kul Hızır’ım işte, yazımız böyle Derdin varsa garip, sazına söyle Bir gün çıkıp gelsen, ay gibi şöyle Senin sevdan, gel gönlüme, Yer etti Senin sevdan, gel gönlüme, Yer etti * Nuh ali Berk (Kul Hızır) |