Yorgunum
Bu gecede yorgunum yine
Güller boynunu bükmüş Düşmüş yaprakları üstüme Hüzün sarmış her yeri Kaybettim ümitlerimi Bedenime işledi son bahar rüzgarları Kuru yapraklarla sürüklenen Hışırtılı yollarda dermanım kalmadı Dokunsalar boşalır gözpınarları Her damlada ayrı yorgunluk Her damlada dünyanın kahrı Uyurum birazdan yorgun olsamda Sabah uyanınca yine aynı Beni yoranlar dallarıma dokunmasınlar Ve güllerimi koparmasınlar Benimdi sadece benim Bir benim yalnızlığımı Bir benimle yalnızlık, acılı ve sağır |