Ben Herkes'im
Kimi zaman bir sokak çocuğu edasında kir pas içinde elim yüzüm
Bazen kaybolmuş bir çocuk misali annemi arıyorum Yahut babamın uzaklardan döneceğini bekliyorum öldüğünü bilmeden Her gün başka biriyim ben Gömülmediğim bir tek günü hatırlamıyorum Kimi zaman taşla sopayla cihad ederken Kimi zaman zalime aman diliyorum vurma diye Hangi zamanın kopmuş parçasıyım ben Kaybolduğuma eminim ve bilmiyorum neredeyim Ya çok çok geride kaldım ya da çok fazla ilerideyim Kanatları tek tek çekilmiş bir kuşum aslında Yahut ayakkabı topuğuna yapışmış bir karınca Zırhlılar ile sürüklenirken bedenim Diyarbakır’da Öte yandan şehit düşüyordum Erzurum Şenkaya’da Bir kucak dolusu barış oldum savaş ortamında Fakat küsmek zorunda kaldım kendim ile Ne vakit barışsam bir bomba düşer üzerime Yurdun dört bir yanına dağılır parçalarım En küçük parçam bir sahil kıyısında bulunur Ve adım Aylan olur Kim olduğumu hatırlarım sonra Ama görmezden gelirim benliğimi Bir ağıt olup dökülürken evladını yitirmiş annenin dilinde Feryat olur tüketirim bütün gençliğimi .... |