Bitmeyen Yolculuk
O kadar yalnızım ki nerde arayıp dursam
Kalbimde bir tek seni niye bulamıyorum Vahasız çöle düşsem susuz kalsam kurusam Yaşamımda sen yoksan bende olamıyorum Şu uzakta görünen bizim dağ mı ova mı? Gitsem o yöne doğru bulur muyum yuvamı Ey kuzeyden esen yel bilir misin evimi Bir selam götür bari mektup salamıyorum Her gece karanlıkta hüzünlenip yaslanan Sessiz sakin ağlayıp kirpikleri ıslanan Uzaklardan bir yerden ağıt yakıp seslenen Biri var da duymuyor sesi alamıyorum Acep hala yaşlı mı güzel kara gözlerin Beni yakıp kavurur sönmez kalpte közlerin Hala kulaklarımda baldan tatlı sözlerin Kim bilir kimlerlesin simdi bilemiyorum Günü tek tek sayarım biter karanlık iner Sevinemem geceye çünkü yıldızlar söner İçimde bir yerlerde yaram durmadan kanar Bilmiyorum neresi bulup silemiyorum Ulaşsa bile sana giden yolların ucu Yolları bitirmeye yetmez dizimin gücü Yüreğimde dururken verdiğin bunca acı Şaşıyorum kendime neden ölemiyorum... 15.10.2015 04.30-İZMİR(2) Ömer Sabri Kurşun |
Sevinemem geceye çünkü yıldızlar söner
İçimde bir yerlerde yaram durmadan kanar
Bilmiyorum neresi bulup silemiyorum..............tebrikler üstat