Şimdi içerimde hasret sızısı
Perişan haldeyim artık gelsene
Ne karaymış şu anlımın yazısı
Perişan haldeyim artık gelsene

Seni görüyorum hayalde düşte
Tat tuz kalmadı hiç, ekmekte aşta
Ne söyleyim canım sen anla işte
Perişan haldeyim artık gelsene

Uykularım bile terk etti beni
Felek girdabında çark etti beni
Konu komşu bakıp fark etti beni
Perişan haldeyim artık gelsene

Ne böyle töre var, nede anane
Gönül evim harap görsen virane
Sanki bir mecnunum sanki divene
Perişan haldeyim artık gelsene

Nasıl özlüyorum o büyülü sesi
Kayboldu gönlümün yaşam hevesi
Dar geliyor şu göğsümün kafesi
Perişan haldeyim artık gelsene

Yatamadım yataklara dalıpta
Bir hatır sormadın selam salıpta
Nere gittin yar gönlümü çalıpta
Perişan haldeyim artık gelsene

Gün günü artıyor olan endişem
Kalmadı huzurum kalmadı neşem
Bana zor geliyor böyle bir yaşam
Perişan haldeyim artık gelsene

Gece gündüz heran seni anarken
Yaralarım için için kanarken
Başka ne söylerim yürek yanarken
Perişan haldeyim artık gelsene

Yıllardır yaşarım kara hüzünü
Çok özledim sohbetini sözünü
Ölmeden bir sefer görsem yüzünü
Perişan haldeyim artık gelsene

Kul Hızır’ım neredesin bileyim
Gel de bana hemen çıkıp geleyim
Ne sen sor gülüm, ne de ben deyim
Perişan haldeyim artık gelsene
Perişan haldeyim artık gelsene

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)