Gövdende Kırılan Dallar Utansın…Söyleme kimseye lâl et dilini Vurur ilk hançeri dostum dediğin Duyduğun kemli söz kırar belini Yanına kâr kalır kazık yediğin… Paylaştıysan derdin onda kalmalı Sermemeli ipe çarşafı gerip Öfke karşısında gardın almalı Atmalı nefreti yellere verip… Hırsına yenilip köle olursa Çirkefleşir kelam özler dökülür Dostluk havasında fesat solursa Verdiği nefeste heybe sökülür… Mertliğin hırkası sırtında kalsın Dostunun sırrını mezara götür Eğer vermezse ser, ahını alsın Daha çok çıkacak karşına bu tür… Kişilik oturmuş belli sözünden Sen kanatıldıkça şerbet yutansın Sağlam bas toprağa dönme özünden Gövdende kırılan dallar utansın… 20.10.2015_________Seher_Yeli Seher Zerrin Ceviz Aktaş |