BAKMAZ
(Ömer Bektaş öğretmenime ithaf edilmiştir)

Hocam, eğitimler gönülle olur,
Paraya, telkine, öğüde bakmaz.
Çocuklar notadır, porteyi bulur,
Oyun havasına, ağıda bakmaz.

Başlangıcı kalem, kağıt, silgidir,
Hoca-ders-öğrenci… Üçlü ilgidir,
Filizleri orman yapan, bilgidir,
Meşeye, gürgene, söğüde bakmaz.

Öğrenmek isteyen Çin’de de bulur,
Bu yolda iki tip öğrenci olur:
Biri iç cebinden kalemi alır,
Biri elindeki kağıda bakmaz.

Sonu yok cehalet denilen filmin,
Kahrına düşmüşüz bu ilkel zulmün,
Eğer ûleması sessizse ilmin,
Bilirsin, solu da, sağı da bakmaz.

Öğretmen-öğrenci-veli üçlüsü,
Sağlam ülkelerdir dünya güçlüsü.
Ömer Bektaş hocam, bunun suçlusu,
Batıda aldırmaz, doğuda bakmaz.

Cüce der, silelim faydasız maskı,
Erkânda sezilir bu ulvi baskı.
Eğer yapamazsak kalkanı, kaskı,
Kahpe kurşun merde, yiğide bakmaz.

Eyüp Cüce

Sevgili Dostum Şair Eyüp Cüce’nin bu şiirine nazire olarak yazılmıştır..

Öğretmen ederken bilgiyi boca,
Siyah-beyaz diye ırkına bakmaz.
Yeter ki isteyin, öğretir hoca;
Yediye, yirmiye, kırkına bakmaz.


Görürüz insanlar hep çeşit çeşit,
Çocukla çocuktur, reşitle reşit,
Herkese bilgiyi dağıtır eşit;
Giydiği gömleğe, kürküne bakmaz.


Siyasetçi gibi yapmaz kayrımı,
Olmaz ki gözünde insan ayrımı,
Bütün yüreklere eker hayrını,
Kürt, Çerkez, Laz, Gürcü, Türk’üne bakmaz.


Matematik ve fen bilim öğretir,
Edebiyat, tarih ilim öğretir,
Halı tezgahında kilim öğretir,
At cambazı gibi sirkine bakmaz.


Yumuşak kalplidir, olamaz katı,
Yönü; kuzey, güney, doğu ve batı,
İlim menziline sürerken atı;
At; sürene bakar, terkine bakmaz.


Örf’ün öğrettiği, öfkedir, kandır,
Öğretmen öğretir, sevgidir, candır,
Onun için hepsi aynı fidandır;
Dedesinden kalan erk’ine bakmaz.


Bütün Öğretmenlerime Sevgilerimle...
18.10.2015
Avni Temiz