-nefsin bu çıkar çarkları döndükçebeni benden usandıran ne biçim işlerdir bunlar her daim zulüm her daim de hep hüzünler var kimden geliyor bu acıklı inlemeler sanki annem gelmiş evladına ağıtlar okumakta zamanı bu an değil ki daha daha az bir şey de olsa vaktim var daha kazılmadı ki şühedayı alabilecek mezar kesildi onca koyun ve kuzuların meleşmeleri suların seslerinin de duyulmaz oldu çağlamaları ezildi kardelenler Çıfıt potinlerinin altında arsız medenilerin ağır baskıları altın da şehirleşip araba gürültülerine boğulunca egzoz dumanlı nefeslerin kancık kirleri karartarak sarıp da kapladı tüm vicdanları kin kusuyor ortalık neyin ne olduğunu da görüp de bilmeyerek bil ki bu iş böyle olmaz bil ki bu canlar bu bedende de durmaz b i l ki bu çirkin haltlarla konu komşu akraba eş dost ve ana baba da tanınmaz en ön saflara çıkar uğruna diziyorlar sabileri görüyoruz küçücük yüreklerin kanlı çırpınan hallerini adalet terazinin kokuşmuş nefesinden eli kolu serbest olarak geçip de gidiyor günahlar din yerine dinsizlik hep kalkıyor şaha haklıyla-haksızlık arası bir durumda da bizi hep kandırarak uyuttular kim kime dumduma kimse hiç bir şeyin olamıyor farkında herkes sanki mahşer kurulmuşçasına hep bilinmedik bir yöne doğru bilinçsiz bir şekilde hepte meçhul bir gıybete doğru koşmakta bilin ki nefsin bu çıkar çarkları böyle döndükçe özlemleri arzuları acı ve dertleri doğuruyor bu olgular kader çarkının dişlilerini kıranlara lanet olsun aşını ekmeğini verdiğimiz soysuzlara da durmadan yalan sıralayana durmadan azımızı çoğumuzu hunharca tartakla yana ruhumuzu çökertip de ayak altlarına türap yapan o soysuzlara da Çıfıtlara çanak tutanlara da yazıklar olsun yazıklar olsun ki tüm kardeşliğimiz unutulmuş bu işlerde vebali olanların huyu da suyu da kurusun tüm hayatları serap olsun bundan böyle bu canlara bin deva olsan da çekilmezsin ya kan bulaştı bir kez aramıza analar yürekte hep diz kırmakta her bir gece birkaç ortam yıkılmakta kardeş olsan da gönül bin kez senden yılmakta zaten şekli başka aslı başka bir dönmesin sen kimliğimizi çalıp da bari gelip de girme aramıza erkekçe ben Ermeni veya Yahudi’yim de veya bir satılığım deyip de öyle çık karşımıza işte şu andan itibaren uyku artık haram olsun bana hasımlar yok olana kadar sevgiliyi yaşamı ve lokmayı da nefsime kökten haram eyledim şu andan itibaren durmadan bilenir Hakkın kinleri kendini kollasın tüm ayrışığın itleri vakit artık c e n k vakti haydi çıkıp da ortaya bir el verin ağalar çizmeyi aşıp da kudurdu artık bu kuduz şehit ruhuyla hepimiz bu mukaddes vatana iyi bilin ki borcumuzu ödemeye mecburuz… (18.10.2015) AZAP… |
Şiirlerinizi okuyarak beğeniyorum.
Kutlarım...
.......................... Saygı ve selamlarımla...