DEME BE USTA
Gidişe bir bilet kes asla dönüş olmasın
Sürgünlere sür beni arayanlar bulmasın Yüreğimi yak közde orda kimse kalmasın Düşler kısa sürermiş hayır deme be usta Artık gücüm yetmiyor efkârıma zarıma Umut yolu kapattım perde çektim yarına El değmez güneş vurmaz gönül dağı karına Baharından kara kış ayır deme be usta Yılları boş harcadım ömür yedim bitirdim Kurduğum her hayâli birer birer yitirdim Çeke çeke kendimi yanına zor getirdim Garipler sokaklarda uyur deme be usta Vurgunları sırtladım gezindim elden ele Var ettiğim emeği savurdum yelden yele Güleser’e sadık dost oldu çektiği çile Tenimde gam gömleği sıyır deme be usta GÜLESER YORULMAZ |
Bensiz mutlu olur mu bende kalan gözlerin
Huzur bulmaz maziye bensiz dalan gözlerin
Ten uyusa yürek de uyur deme be usta