HÜZÜN KAPLAR YÜREĞİMİAttıkça atarsın dağarcığına Acılarla doldurursun heybeni Silemezsin ne geçmişin izlerini Ne de kaygısını Keşkeler olur hayatında hep Sarhoş düşlerinden sıyrılamazsın Katledilmiş zaman yorgunudur yüreğin Kavuşmaz ellerin birbirine Ayağında prangalar acıtır canını Hüzün zindanlarında tek başına kalırsın Sorgularsın kendini Yanıtı olmayan sorularla Aldığın cevap koca bir hiçtir Hani kaparsın gözlerini dalarsın uzaklara Hep o vardır aklında Sağ yanında katıksız ekmeğin olur Sol yanına hayalini alırsın Döver dalgalar sessiz kıyılarını İsyanın en acı haykırışıyla Aramızda mesafeler olsa da Ayıramaz bizi kıtalar Bir zaman dilimi ötedesin Takılsam deli rüzgarların peşine Gün ağarırken bastırarak hüzünlerimi Sen diye yazıyorum tüm şiirlerimi Dilim döndüğünce anlatmaya çalışıyorum sevgimi Yine de kifayetsiz kalıyor kelimeler Tanımlamak isteyip tanımlayamadığım sevgili Seni yaşamak lazım anlatılmazsın ki Refik 15 . 10 . 2015 İstanbul |