Yeter
Sana sesleniyorum Ankara!
Kutlu Cumhuriyetin başkenti. Neden acıların, ölümlerin otlağı oldun? Neden barındırıyorsunuz yarasaları bağrında.? Sana sesleniyorum huzurun kaynağı asuman! Esirgeme ışığını güzel yurdumun üstünden? Zalimlerin yarattığı karanlığı kaldır artık Güzel yurdumdan. Neden engellenmez karanlıklar? Neden engellenmez insan sıfatı taşıyan yaratıklar? Neden ha düştüm, ha düşeceğim üzere Sürüp gider bu acımasız devran? Hiç vicdan azabı duymaz mı kara vicdanlılar Alıp götürdüğü canların vebalinden? Bilmezler mi bu millet her düştüğünde Küllerinden yeniden doğar. Her ne olursa olsun ulusum Yılma! Tut ellerinden umudun sıkı sıkı Yürü Atamızın aydınlık yolundan. Güler Elmalı |
gün boyu güzel şeyler duymak
bebekler yetim kalmasın
analar ağlamasın istiyorum
çiçekler boynunu bükmesin
fesatlıklar yok olsun
bütün kötülükler yeryüzünden
silinsin istiyorum
bir ağaç kadar dertsiz yaşamak
derelerde yengeç kovalamak
kırlarda zıplaşan kuzularla oynamak
ırmaklarda taş sektirmek istiyorum
ülkem insanı, dertsiz-tasasız
sakin çalışkan, üretken
karnı tok sırtı pek olsun istiyorum
gelincikler solmasın
papatyalardan saçlarıma taç yapmak
yarınlara sevgiyle koşalım istiyorum
çocuklar güzel düşler
büyükler güzel günler görsün
ayrı-gayrı olmasın, birliğimiz-dirliğimiz
bozulmasın, yürekler sevgiyle dolsun istiyorum
kısaca, yaşamak istiyorum, yaşamak istiyorum
yaşamak istiyorum...
Hatice Ak