"ÖLÜM KENDİ GELSİN"
İnsandan doğdukda insan oldukmu.
Neçe gariplere çare buldukmu. Komşumuzu, mazlum’ları sordukmu. İnsan oğlu kıyma gel şu insana. İnsansanlar insana tahammül etmez. Bu nasıl dünyaki, insana yetmez. Gönülden gönüle bir selam getmez. İnsan oğlu barış gel şu insana. Ağaçdan çiçekden ibret almışmı. Aşk suyunu içip yare varmışmı. Kötüyle barışıp selam salmışmı. İnsan oğlu dost ol, gel şu insana. İnsana insanız diyemiyorum. Lekeyi beyazdan silemiyorum. İnsanlık ölürken gülemiyorum. İnsan oğlu üzme, gel şü insanı. Renklensin dünyamız renge karışsın. Dünyada berışak, dostluk yarışsın. Kötülük yok olsun, at dünde kalsın. İnsan oğlu kırma gel şu insanı. Ölüm kendi gelsin, sen kıyma cana. Yeter artık dur de akan bu kana. Dünyamız ölüyor bak yana yana. İnsan oğlu sarıl, gel şu insana. Fatih Özkan. 14.10.2015 |