MUSTAFA
Gün aşırı mayınlar patlar yollarında.
Bir bomba düşer pazar yerine. Diğeri sokağa. Gün vakitsiz ölümlere gebe. Dinine yandığımın coğrafyasında... Kan nasıl kokar ve ne kadar sıcak ? Ölüm ne kadar soğuk ? Göz yaşının milliyeti ne? Dini ne acaba ? Bilir misin ? Bilmeli misin ? Nereden bileceksin ? Sen yedi yaş baharındaki çocuk Mustafa... Bir kedi ölüsü görsen dayanamaz ağlarsın. İşte ölüm bu kadar acıtır canını. Ve bu kadar dokunaklıdır sana... Sen ağlama gül. Sonra yine gül. Bir kez daha, bir daha. Çok da umursama. Ben kendimi bildim bileli böyle. Böyle işte bu yuvarlak dünya. Biri ağlarken diğeri güler Mustafa... Bülent Güler |
saygılarıma
zaralıcan