EFENDİMEmânetken can tende, ruhlar neden huzursuz(?) Oysa yaratıldık hep inânın ki kusursuz Mal, mülk, şan, şöhret için, olmamalı şuursuz. İnsanlık iflas etti, gök ağlıyor efendim. *** Şu yalancı dünyada, gözler aç hiç doymuyor Masum yetim inlerken, arş sallanır duymuyor Ağyâr ihaneti dost gülü gibi koymuyor Gönülde muhabbeti, sır bağlıyor efendim. *** Yeter dursun kin nefret,nerde şefkat merhamet Rabbim kulların azdı,aranır musadâkât Vefalı olanlarda görülürken sadakat Feryadlar sadırları hep dağlıyor efendim. *** Can tende bâki değil, uyan artık uykudan Yer altında herkes bir, ayılsana hülyadan Öncesi su sonu leş, fayda gelmez korkudan. Gözlerden kanlı yaşlar, sel çağlıyor efendim. *** Geçit yok insanlığa, gözleri kin bürümüş Zalimler iş başında, duygularsa çürümüş Âriflerde kerâmet, o Hâkk yolda yürümüş Gördüklerim kördüğüm, hep sağlıyor efendim. *** Salma rüzgâra beni, hep yanında kalayım, Aguşuna sığınıp, ummanına dalayım, Sahralarda kavrulup, yellerle savrulayım. Düşmanlar dost görünüp, ip yağlıyor efendim. *** Nigâr Bedirhan |