İnsanlığı Yaktılar
Aşkın kalesini yaptım gönlümde
Yıktılar haddini bilmiyon diye İnsanı sevmeyi yazdım ömrüme Yaktılar haddini bilmiyon diye. Sevgi sellerine gönlümü sürdüm, Gözlerimde seller, deryaya durdum, Ben kendime neden niçini sordum! Yaktılar haddini bilmiyon diye. Dünyayı kuşattı iblis kavimi Kirlettiler gökde açık mavimi Gönül bahçesinde sevgi evimi Yaktılar haddini bilmiyon diye. Nice sevenlerle, aşkla söyleştim, Gönülden gönüle güldüm eyleştim, İyi yi, kötüyü dostça paylaştım, Yaktılar haddini bilmiyon diye. Aşkın, kazanında, piştim pişeli, Kimi üzgün gördüm, kimi neşeli, Gönül döner durur, aşka düşeli, Yaktılar haddini bilmiyon diye. Kimi uykulara, yenice dalmış, Kimi benzin kiprit meşale almış İnsana yakışmaz soysuz davranış Yaktılar haddini bilmiyon diye.. Kimseye, eğmediğim diye başımı, Vurguniyin sele kattım yaşımı İçimde bir ateş zaman aşımı Yaktılar haddini bilmiyon diye. Ozan Vurguni |