sandımkı
Suskunluğum bir deniz misali
Olmuş tüm benliğimi sararken Etrafımda olan aydınlıktan Yararlanamazken tüm hayatımla Yok oluşumu kendim bile izlerken sessizliğe içiyorum bu gece Hayatımı karartırken kendi ellerimle Yok olup bittiğimi görüyorum aynalarda Kimseler duymazken çığlıklarımı kendimle savaşıyorum her zaman Bütün inancım ve kederim ile Sandımki mutluluğa koşuyorum...! |