Vuslat
Dumanlı tepelerde acı poyraz esiyor.
Öksüz kaldı şiirler, şairler ağlaşıyor. Zaman en iyi ilaç, acıları kesiyor. Hüzünlü can dostların camiye doluşuyor. Kemal adında yiğit geçti bir at sırtında. Aramızdan ayrıldı henüz engin yaşında. Gökyüzünde bir hüzün, elem vardı başında. Artık dindi acılar hayatının kışında. Saygıyla beklediler, o musalla taşında. Ayın şavkı karardı, şiirler çok üşüyor. Kemal adında yiğit geçti bir at sırtında. Aramızdan ayrıldı henüz olgun yaşında. Sevgiliye kavuştun, bu gün senin düğünün. Bundan sonra ulaşmaz, ne kötülük ne de kin. Melekler toplanıyor, senin için güzel gün. Asker gülmez güldürür seninle örtüşüyor. Kemal adında yiğit geçti bir at sırtında. Aramızdan ayrıldı henüz asker yaşında. Samsun / 03 Ekim 2015 Doğan KAN |