Tılsımını Yitirmiş Öpüşmelerin
Nasılda ürkekti bakışların
Bir dağ yamacında yavrusunu yitirmiş Anne bir ceylanın telaşını taşıyarak.. Uzak bir geceye düşlerini haykırıyordu. Düşlerini ve umutlarını ,sarı sıcak. Nasılda korkaktı gülüşün Yavrusunu yitirmiş bir annenin Hüznünü taşıyordu uzaklardan. Ve yağmur yürekli türküleri fısıldıyordu geceye Titrek bir ay ışığının sessizliğini haykırarak. Nasılda sahteydi sevişmeler Tılsımını yitirmiş öpüşmelerin ardından Sahte bir gülümseyişdi gecede Uç uç böceğine bağlanmış düşler, Ve söylenen çocukça nağmelerin Hazana dönüşüydü sonbaharda, zamansız kaybolan dostlar ve dostlukların Ve yitirdiklerimizin aranmasıydı Yırtık resimlerde. Ve ucu yanık mektupların Satırları arasına gizlenmiş . Mustafa AVCU . |